Glicynia kwiecista (Wisteria floribunda)

Wygląd: główna ozdoba to niebieskie, fioletowe, białe lub ró-
żowe, przyjemnie pachnące kwiaty zebrane w długie zwisające 
grona; liście zielone, pierzasto złożone, jesienią żółte; rośnie sil-
nie, 6–10 m wysokości (1–3 m rocznie). 

Wymagania: stanowiska 

ciepłe, osłonięte i słoneczne; gleby umiarkowanie żyzne, średnio 
wilgotne, przepuszczalne; w ostre zimy może przemarzać, ale 
dobrze odrasta od podstawy; nadaje się do stosowania w Polsce 
zachodniej i centralnej. 

Zastosowanie: do dekoracji miejsc repre-

zentacyjnych w parkach i na osiedlach; do uprawy przy różnych 
podporach, altanach, bramkach i ogrodzeniach. 

Sposób wspi-

nania, grubość podpór: owija się pędami; elementy konstruk-
cyjne podpór do 5–15 cm średnicy. 

Polecana odmiana: polska 

odmiana ‘Ludwik Lawin’ (na zdjęciach).

Hortensja pnąca 

(Hydrangea anomala subsp. petiolaris)

Wygląd: dekoracyjne białe, baldachowate kwiatostany, VI; de-
koracyjne liście, żółte jesienią; 10–20 m wysokości (0,5–1 m rocz-
nie). 

Wymagania: stanowiska północne, miejsca półcieniste 

i cieniste, gleby lekko kwaśne, wilgotne, żyzne; mrozoodporne. 

Zastosowanie: zieleń osiedlowa i parkowa, także jako pnącze 
okrywowe. 

Sposób wspinania, grubość podpór: czepia się ko-

rzeniami przybyszowymi; nie wymaga podpór, ale wskazane 
jest umieszczenie elementów podporowych co 2–3 metry, by 
nie oderwała się od ściany; dobrze wspina się po chropowatych 
ścianach oraz pniach drzew. 

Polecane odmiany: t

aKe

 a c

hance

®, 

‘Mirranda’, G

reen

 r

acer

®, ‘Cordifolia’ (zdj. po lewej).

Kokornak wielkolistny (Aristolochia macrophylla)

Wygląd: bardzo duże sercowate liście; kwiaty oryginalne, fajko-
wate, nieduże (2–4 cm długości), rozwijają się V i VI; rośnie silnie, 
10 m wysokości (2 m rocznie). 

Wymagania: stanowiska północne, 

w półcieniu lub cieniu; gleby żyzne, wilgotne, ale dobrze zdreno-
wane. 

Zastosowanie: w zieleni osiedlowej i parkowej do tworze-

nia osłon i maskowania szpetnych konstrukcji, tworzenia miejsc 
cienistych wokół altan i pergoli oraz stosowania jako roślina okry-
wowa w cieniu. 

Sposób wspinania, grubość podpór: owija się 

pędami; elementy konstrukcyjne podpór do 10–15 cm średnicy.

Milin amerykański (Campsis radicans)

Wygląd: pnącze o trąbkowatych, pomarańczowych, czerwonych 
lub żółtych kwiatach; zawiązują się na tegorocznych pędach, a roz-
wijają VII–IX; liście złożone, dekoracyjne, jesienią żółte; 6–10 m 
wysokości (1–4 m rocznie). 

Wymagania: stanowiska słoneczne 

i ciepłe; akceptuje przeciętne gleby i okresowe podsychanie; po 
dobrym zakorzenieniu toleruje zwiększone zasolenie; w ostre zimy 
pędy mogą przemarzać, ale wiosną silnie odrastają z podstawy. 

Zastosowanie: do okrywania ścian, pergoli i ogrodzeń, masko-
wania konstrukcji, do rekultywacji. 

Sposób wspinania, grubość 

podpór: podpór czepia się korzeniami przybyszowymi oraz lek-
ko wijącymi się pędami; elementy konstrukcyjne podpór do 3 cm 
średnicy. 

Polecane odmiany: ‘Ursynów’ (zdj. po lewej), ‘Gabor’.

30

Pnącza w zieleni miejskiej i przy drogach